Έθιμα

Ο Δήμος Ν. Ζίχνης και γενικότερα η επαρχία της Φυλλίδας έχουν  ιστορική και πολιτιστική σημασία. Τα πιο σημαντικά έθιμα είναι:

Γυναικοκρατία στην Ν. Πέτρα

Το έθιμο της γυναικοκρατίας το μετέφεραν οι πρόγονοι των σημερινών κατοίκων της Ν. Πέτρας από την πατρίδα τους την Πέτρα της Ανατολ. Θράκης. Οι μετανάστες αυτοί προσπάθησαν να διατηρήσουν τα ήθη και τα  έθιμα τους, ειδικά το έθιμο της γυναικοκρατίας που ξεκίνησε το 1925 από τον Τσάνο.

Το έθιμο αυτό είναι η γιορτή της «Μπάμπως». Η Μπάμπω ήταν η μαία που βοηθούσε τις γυναίκες να γεννήσουν, μιας και τότε δεν υπήρχε γιατρός με αυτή την ειδικότητα. Για αυτό ακριβώς το λόγο ήταν πολύ σεβαστό πρόσωπο.

Εκείνο τον καιρό οι γυναίκες δεν είχαν πολλά δικαιώματα, όμως για μια μέρα στις 8 Ιανουαρίου είχαν μια ολόκληρη μέρα να τιμήσουν την Μπάμπω.  Αυτή την μέρα οι άνδρες έμεναν σπίτι και έκαναν  όλες τις δουλειές του σπιτιού, ενώ οι γυναίκες γυρνούσαν την μπάμπω σε όλο το χωριό ώστε να την δουν όλοι και να την τιμήσουν.

Τα πρώτα χρόνια πραγματοποίησης του εθίμου μόνο παντρεμένες γυναίκες μπορούσαν να λάβουν μέρος εξαιτίας των σατιρικών συζητήσεων.  Το έθιμο σήμερα, προβλέπει  επίσκεψη των γυναικών στο σπίτι της μπάμπως, όπου και την παίρνουν με κάρο και την γυρνάνε σε όλο το χωριό  καταλήγοντας στο ίδρυμα Τζουνή.

Κάθε χρόνο πολλοί άνθρωποι επισκέπτονται την Ν. Πέτρα για να διασκεδάσουν με αυτό το τόσο ιδιαίτερο έθιμο. 

"Το Χελιδόνισμα"

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έθιμα της περιοχής είναι το τραγούδι της Χελιδόνας. Κάθε χρόνο την αρχή της άνοιξης, στις 1^η Μαρτίου οι μαθητές κατασκευάζουν ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού και γυρίζουν σε όλα τα σπίτια του χωριού τραγουδώντας ένα ειδικό τραγούδι για τον ερχομό της άνοιξης και την επιστροφή των χελιδονιών.

Φεστιβάλ «Άνοιξη»

Το Φεστιβάλ «Άνοιξη» πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου στην Ν. Ζίχνη και είναι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο, πολιούχο της πόλης. Το Φεστιβάλ  κρατάει 3 ημέρες και ξεκινά με την λιτανεία της εικόνας του Αγίου Γεωργίου  σε όλο το χωριό με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου και τη συμμετοχή του κόσμου. Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ προβλέπει αθλητικούς και ποδοσφαιρικούς αγώνες, ελληνικά και ξένα φολκλορικά και δημοτικά συγκροτήματα, συναυλίες δημοτικής και λαϊκής μουσικής, εκθέσεις ζωγραφικής και χειροτεχνίας.

Η Γιορτή Κερασιού

Η καλλιέργεια των κερασιών αποτελεί σημαντική ασχολία  για τους κατοίκους της περιοχής. Ειδικά το δημοτικό διαμέρισμα Αναστασιά είναι πολύ καρποφόρο και τα προϊόντα του είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο.

Κάθε χρόνο, στα τέλη του Ιουνίου λαμβάνει χώρα η γιορτή του κερασιού στο προαύλιο της εκκλησίας της Αγίας Αναστασίας. Κατά τη διάρκεια της γιορτής, οι επισκέπτες δοκιμάζουν τα κεράσια που σερβίρει η κοινότητα σε συνεργασία με τους παραγωγούς ενώ η ορχήστρα παίζει χορευτικά τραγούδια, και όλοι οι παρευρισκόμενοι χορεύουν μαζί με χορευτικά συγκροτήματα των Σερρών, δημιουργώντας μια πολιτιστική ατμόσφαιρα στις εκδηλώσεις .

Το έθιμο του «Κλήδονα»

Το έθιμο αυτό  προέρχεται από τους αρχαίους χρόνους όπου οι σχέσεις μεταξύ αγοριών και κοριτσιών δεν ήταν τόσο εύκολες. Έτσι, στην καρδιά της άνοιξης και ειδικά την ημέρα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου η ομορφιά της φύσης μεγάλωνε την φαντασία των κοριτσιών και εκτελούσαν το έθιμο του Κλήδονα.

Την προηγούμενη μέρα από την γιορτή του Αγίου Γεωργίου, τρεις κοπέλες που είχαν και τους δύο γονείς τους, έπαιρναν νερό από τρεις διαφορετικές πηγές και το έχυναν σε ένα μεγάλο δοχείο.  Ύστερα, γυρνούσαν τις γειτονιές και μάζευαν προσωπικά  μεταλλικά αντικείμενα από όλα τα κορίτσια και τα  τοποθετούσαν μέσα στο δοχείο μαζί με ένα στεφάνι από 20 είδη λουλουδιών και το άφηναν κάτω από ένα δέντρο όλη την νύχτα. Ανήμερα της γιορτής τα κορίτσια έβαζαν το δοχείο δίπλα σε μια βρύση για να τρέχει σαν τη βρύση η τύχη τους, και μια κοπέλα που είχε και τους δύο γονείς της κάλυπτε το πρόσωπο της με ένα κόκκινο μαντήλι και έβγαζε τα αντικείμενα μέσα από το δοχείο. Το κορίτσι που έβρισκε το αντικείμενο της άκουγε να της λένε διάφορα σατυρικά στιχάκια και έτσι έπαιρνε την τύχη της.

Στην αρχή του Κλήδονα όλα τα κορίτσια τραγουδούσαν ένα τραγούδι:

Ανοίγουμε τον Κλήδονα
με τ' Αϊ Γιώργη τη χάρη
όποιος αγάπη έχασε
να έρθει να την πάρει.